TuvART

Giderek halı ve seccadelerdeki desenlerin şematize olması, yeni desenler yaratmama ve eskilerin kabaca taklit edilmesi, sentetik boyaların Türkiye'ye girmesi ve bunların halılarda da kullanılmasıyla Türk - Halı sanatında gerileme başlamıştır. Bozulan imparatorluk düzeni ve ekonomisinin doğal sonucu olarak kalitesinden çok şey kaybeden Türk halıları, günümüzde Anadolu'nun  çeşitli yerlerinde ve özellikle Hereke halı atelyelerinde eski görkemine kavuşmaya başlamıştır.  ​ En güzel örnekleri Türk - Halı sanatı içinde bulunan seccadeler, isim olarak Arapça "secde etmek" fiilinden türetilmiştir. Bu yaygıların bir ibadet gereci olarak kullanılması Hz. Muhammed zamanından sonra başlamıştır. Yazılı kaynak eserlere bakılırsa, İslamiyetin ilk çağlarında Müslümanlar, namaz kılmak için camilerin çıplak zeminini, avluyu, hatta temiz toprak üstünü dahi yeterli buluyordu.  ​ Hz. Muhammed'in namaz kılmak için özel bir yaygıya ihtiyaç duymaksızın kızgın toprak üstünde ...

Some of the f,nest examples of Turkish carpets are the seccades to be found in the mosques and museums of Turkey. ​ The word "seccade" comes from the Arabic "secd" to pray, and it became a floor covering, and later took the form of a carpet, as an expression of cleanliness, at the same time as being a reflection of the religious function of the mosque.  ​ The use of a floor - covering for this purpose is not known in early Islam, where prayer was a communal event fot which prayer even bare ground sufficed. The major function of the seccade is to serve as a reminder of the mihrab, the symbol of the gate of heaven, for prayer outside the mosque. It became, with time, a status symbol of sorts, utilising a colour not often seen on floor - carpets, the sacred green. ​ Communal, or "Saph" seccades, dating from 15th to the 19th centruies, containing rows of mihrabs for communal prayer, are among those carpets to be found in the Museum of Turkish ...

  TÜRK SANATINDA HALILAR Türk sanatının en önemli unsurlarından olan "motifler", halı ve kilimlerimizde bol bol kullanılmıştır. Bordürlerde ve halının bazen tamamında kullanılan motiflerin yüzyıllar öncesine kadar uzanan yolculuğuna daha sonra "Halı ve Kilimlerin Konuşan Damgaları" adlı başlıkta inceleyeceğiz. Değerli Haluk Tarcan'ın yazmış olduğu kitapta bu damgaların anlamlarına genişçe yer vereceğiz. Şimdilik sadece Osmanlı son dönem halılarından küçük bir albüme yer verdik. Daha sonra halı ve kilimlerde Türklerin konuşan damgaları kategorimizde yeniden görüşmek dileğiyle; http://www.tuvart.com/osmanli-halilari

ENFİYE - Türk / Osmanlı Altın Sanatında Özel Eşyalar Ortalama bir kibrit kutusu büyüklüğünde olan enfiye kutuları üzerinde yapılan eşsiz işçilik; altın sanatında zirve noktasını bize işaret ediyor. Çoğu yerde olduğu gibi Osmanlı'da da 18. yüzyıldan itibaren üst düzey çevrelerde enfiye kullanımı başlamıştır. Enfiye çekilmesi seremoni ile olur, ikramı ise aşırı itibar ve iltifat anlamına gelirdi.  Enfiye kullanımı, okumuş yazmış sınıfından insanların yanı sıra devlet büyükleri ve zamanla halk arasında da yaygınlaşmış; gençler arasında vazgeçilmez bir ihtiyaç haline gelmiştir. Enfiyelerin cinsleri sayılı olsa da revaçta olanları Germen, Fransız, İnce Flemenk, Hind Rendesi, menekşe ve Gül Enfiyesi idi. Enfiye çekerken kullanılan mendiller de özel olurdu. Zemini düz siyah ya da koyu lacivert; etrafı beyaz çiçekli, ipekten ya da saf Hind keteninden yapılırdı.  Enfiyeye bir damla limon yağı damlatmak, enfiye kutularının içine bir küçük limon kabuğu koymak ya da biraz bergamut esansı...